Monday 24 February 2020

#मराठीराजभाषादिन

    माझा मराठाचि बोलु कौतुके
    परि अमृतातेही पैजा जिंके !

     मराठीचा एवढा गौरव ज्ञानेश्वरांनी केला तो काय उगाचच..! संपूर्ण गीता त्यांनी प्राकृतात लिहिली. प्राकृत म्हणजे प्रकृतीनुसार बोलली जाणारी भाषा. पंचक्रोशीत बदलल्या जाणाऱ्या भाषेचे मूळ शेवटी मराठीच !

    आपल्या भाषेचा सार्थ अभिमान आपल्याला असावा. अन्य भाषेच्या सहवासात आपली भाषा रूप बदलते पण मूळ कायम असावे. फारसी, ऊर्दू, फ्रेंच, पुर्तगाली, इंग्रजी अशा अनेक भाषांचे आक्रमण आपल्या मराठीवर झाले. आज आपली मूळ भाषा एवढी बदलली आहे की शुद्ध मराठीत बोलू या म्हणून पैज लावली असता प्रत्येकजण हरत गेला. अन्य कोणत्या तरी भाषेचा शब्द ओठी यायचाच...

     आपल्या देशात लागलेले अनेक महत्त्वाचे शोध परकियांनी स्वत:च्या नावी केले. आपली संस्कृती महान असूनही आपण आजही परकियांचे अनुकरण करतो.

      तुम्हाला एक छोटीशी गोष्ट सांगतो. आर्यांच्या कालखंडात एक अत्यंत हुशार मुलगा होता. त्यांचे नाव होते...जनार्दन आर्य !  त्याला सगळेजण "जनू" म्हणत.
   
      जात्याच प्रतिभावंत आणि बुद्धीमान असलेल्या जनूला राजाने हेरले. व राज्यकारभारात सामील करून घेतले. आपल्या बुद्धीमत्तेच्या जोरावर जनू अल्पावधीतच रयतेच्या गळ्यातील ताईत बनला. राज्याची भरभराट झाली. देशोदेशीचे राजे त्याचा सल्ला घेऊ लागले.  त्यांची कीर्ती दिगंतात पसरली. त्याचे नाव अजरामर झाले. प्रेमाने लोक त्याला जनू म्हणत तेव्हा तेच नाव रूढ झाले.

   जनूचे नावाने कालगणना सुरू करावी अशी मागणी होऊ लागली. त्याच काळात ग्रेगेरियन कॅलेंडरमध्ये जनूचे नाव समाविष्ट व्हावे यासाठी प्रयत्न केले गेले. त्याच्या नावाचा दबदबाच असा की वर्षाच्या पहिल्याच महिन्याला नाव जनूचे दिले गेले.

    #जनूआर्य या नावाने कॅलेंडर सुरू झाले. आजही सगळे जग जनू आर्यचे नाव घेते..

     आता तुमच्यावर इंग्रजी भाषेचा एवढा पगडा आहे की तुम्ही त्याला जानेवारी म्हणता. दुर्दैव तुमचे... दुसरं काय !!

             © सुरेश इंगोले